Förderverein Großes Moor e.V.
 

Economische factor turf

Reeds in 1795 was er al een energiecrisis.

 

Hout werd zeldzaam in Gifhorn. Het werd gebruikt als bouwmateriaal, om te verwarmen, om te koken, om bier te brouwen, om zout te winnen, om dingen te drogen en te roken en ook voor vele andere doeleinden. Kortom, de mensen uit Gifhorn hadden de turf nodig als brandstof om te verwarmen en te koken. 

 

Strooien schoenen (Afb. 2) beschermden de koetsiers op koude dagen als ze naar Braunschweig reden.


Door de nieuwe treinverbinding was het de moeite waard om steenkool uit het Roergebied te transporteren. Dit was een betere oplossing voor het energieprobleem. Het was echter nadelig voor de turfwinning. Om deze situatie te verbeteren werd de turf nu geperst. Als de geperste turf, ook zwarte turf genoemd, niet droog genoeg was voor gebruik of in de eerste winter verkocht moest worden, werd het in turfhopen opgeslagen. Vanaf 1960 werden de meeste verwarmingen op olie omgeschakeld en daardoor verloor de turf als brandstof zijn betekenis.


Video: Gifhorner Presstorf GmbH


Een grote werkgever

Na de Tweede Wereldoorlog  ontbrak er overal brandstof.  Turf als brandstof werd in die tijd door vele kleine en grotere bedrijven gewonnen, sommigen met meer dan 1.500 werknemers. Pas later kwam de opgang en ontwikkeling van industriële bedrijven in het gebied van Gifhorn-Wolfsburg, om zo de grote aantallen vluchtelingen en verdrevenen te kunnen integreren. In het Grote Moeras werd nog steeds met de hand gewerkt, witte turf, ook wel vossenturf genoemd, werd afgestoken en voor transport op een wagon gelegd. (Afb. 4). Om het te laten drogen moest de turf gekeerd worden (Afb.5). Vossenturf was erg geliefd bij hobby-tuinders.




5 Miljoen paarden hadden turf nodig.

Voordat er auto's en vrachtwagens waren, werden er paarden ingezet voor het transport van mensen en goederen. In de Duitse grote steden werkten er ongeveer 5 miljoen paarden, die turf nodig hadden als stro. Nog in de 60er jaren leverde de turfwinning van Heinrich Wulfes de turf voor de paardenstallen van de Berlijnse dravers renbaan. Afb. 6 toont een span paarden van een vervoersbedrijf uit het jaar 1890, zoals het er destijds uitzag.


Geen groentes uit de supermarkt zonder turf.

Het turfpersbedrijf  van Erwin Wulfes maakte vanaf 1960, zoals nagenoeg alle bedrijven in het Grote Moeras, turf voor het verrijken van tuinaarde. Een groot gedeelte van de turfwinning wordt momenteel gebruikt voor de industriële productie van groentes en potplanten (Afb. 7). Turf is ideaal om mee te kweken.





Links naar andere stations in het museum

<1>   <2>   <3>   <4>   <5>   <6>   <7>   <8>   <9>   <10>   <11>   <12>   <13>   <14>   <15>   <16>    <17>   <18>   <19>   <20>   <21>   <22>   <23>

 

 

 

 
 
 
 
E-Mail
Anruf
Karte
Infos