Förderverein Großes Moor e.V.

Zonder mos gebeurt er niets

- zonder mos is er geen moeras -

Voor het creëren van een natuurbeschermingsgebied was een politieke meerderheid nodig. Hoe maakt men echter van een turfafgraving weer een functionerend moeraslandschap?

Het idee was simpel. Gedurende 200 jaar werd aan het Grote Moeras water onttrokken. Turf, dus geperste turfmossen, werd afgegraven. Nu zouden de turfmossen door weer water in te voeren, opnieuw groeien en het moeras zou opnieuw ontstaan. Het basis idee was echter te simpel. De natuur van ons moeras bleek veel gecompliceerder te zijn. Het begin bestond uit een serie van mislukkingen. Ook voor de 1.000 korhoenders (Afb. 2) die er waren voordat de bescherming inging: er bleef er niet één over.

In 1995 stond het gebied van Bockschen vol met water (Afb.3), echter zonder mossen. De dam voor het verhogen van de waterstand en de overspoelde gebieden zijn goed te herkennen op afbeelding 4.

De vegetatie op de afgedamde wateroppervlakten bleef echter vrijwel onveranderd. Door de dam bleef de waterstand hoog. Er wilden echter geen turfmossen groeien op deze gebieden (Afb. 5). Onverwachts groeiden er echter in de nabijheid zeer snel turfmossen (Afb.6). Op andere nat gehouden gebieden (Afb.7) groeide er echter ook geen turfmos en zodoende kon de waterstand niet in stand gehouden worden.