Förderverein Großes Moor e.V.

Wordt men door proberen wijs?

Men moest leren hoe turfmossen groeien.

De zorgvuldig geplande uitvoering van het opnieuw bevochtigen had niet het gewenste resultaat. Men zag opnieuw hoe andere gebieden in het moeras zich prachtig ontwikkelden en dat zonder medewerking van personeel en geld van de natuurbescherming. Hierbij hoorden ook enkele kleine dichtbij gelegen gebieden die tot voorbeeld werden voor het zich opnieuw oriënteren Turfmossen hebben om zich te kunnen ontwikkelen, kleine, tegen de wind beschermde watervlaktes nodig.

De ideale condities vond men in de door de boeren met de hand afgegraven bassins, ¨Pütten” (putten), genaamd. Opnieuw werden er pogingen gedaan, gebaseerd op deze “putten” en dit had resultaat. De turfmossen die in de verschillende proefbassins groeiden, ontwikkelen zich op volledig verschillende manieren (Afb. 2, 3 en 4). In enkele bassins was er na 15 jaar nog steeds niet de verwachte aangroei van turfmossen te zien.

In 2001 werd er eindelijk resultaat bereikt in de nagebouwde bassins van de destijdse Arnolds hoeve (Afb.5). Met het daar gebruikte concept groeiden de typische moerasplanten snel en blijvend. Daar groeien nu weer turfmossen, katoengras, zonnedauw en andere speciale moerasplanten. Sindsdien wordt het opnieuw bevochtigen op deze bewezen en iets verder uitgewerkte manier van “putten-bouw” gedaan.

Voor de leer van de bescherming van het moeras was dit een kleine revolutie.

Tot nu toe werd gezegd: “Turf hoort in het moeras”, maar door de bijzondere geografische ligging van ons moeras werd het nu: “Turf eruit halen, zo dat de turfmossen er in kunnen groeien”.

Misschien wordt er nog wel eens een oplossing gevonden om de korhoenders weer terug te lokken naar het moeras? (Afb. 6)